Architecture

Het TWA Hotel op JFK Airport in New York is het voormalige TWA Flight Center uit 1962, de iconische terminal van architect Eero Saarinen. Het is volledig gerenoveerd en in 2019 heropend als hotel.
Het hele gebouw is echt in de oude luister hersteld met vooral veel oog voor detail. Alles klopt, het is helemaal jaren 60. Van de ‘incheckbalies’ tot de cocktailglazen in de minibar, alles ademt jaren 60.  Vooral de entree en de centrale ruimte zijn indrukwekkend in grootte en stijl. De prachtige verzonken lounge met chili peper rode stoelen en banken zorgen ervoor dat je je echt in de jaren 60 waant. In het ontwerp zie je le Corbusier terug door de golvende lijnen en het gebruik van de ruimte. Ik hoop dat de foto’s die ik gemaakt heb het gebouw recht doen, maar ze geven in ieder geval een beeld van deze prachtige, unieke plek. Enjoy! Hieronder vind je de Wikipedia tekst met bijzonderheden.

The TWA Hotel is a hotel at John F. Kennedy International Airport in Queens, New York, United States, that opened on May 15, 2019.[2] It utilizes the headhouse of the TWA Flight Center airline terminal, designed in 1962 by the architect Eero Saarinen. The TWA Hotel project added two buildings on either side of the existing headhouse.

History
In 1994, the terminal was declared a city landmark by the New York City Landmarks Preservation Commission, which prevented its demolition. In 2005, the National Park Service listed it on the National Register of Historic Places.[3] The boarding gates were demolished following the construction of Terminal 5, which is occupied by JetBlue Airways.[4] In April 2015, The Wall Street Journal reported that JetBlue and its partner, a hotel developer, were negotiating for the rights to turn the head house into a hotel.[5] In July 2015, New York Governor Andrew Cuomo confirmed that the Saarinen building would be converted into a new on-site hotel for the airport’s passengers.[6]
Groundbreaking took place on December 15, 2016, in a ceremony attended by Governor Cuomo, Queens Borough President Melinda Katz, and former employees of Trans World Airlines.[7] A topping out ceremony for the hotel’s first tower was held in December 2017,[8][9] followed by the topping out of the second tower in March 2018.[10] The next month, a model hotel room built inside a JFK Airport hangar was shown to the press.[11]
That October, a Lockheed Constellation L-1649 Starliner was shipped to the hotel site for conversion into a cocktail bar. The Starliner arrived at the hotel site at the end of November 2018.[12][13] In March it was displayed in Times Square.[14][15]
The hotel started taking reservations in February 2019[16] in advance of a May opening.[2][17] The hotel opened on May 15, 2019.[18][19][20]
TWA Hotel lounge area
Morse Development developed the site along with MCR, which operates middle-to-budget hotels in the United States. It is the only hotel operating within the boundaries of JFK Airport.[21] Beyer Blinder Belle is the architectural firm responsible for renovating the terminal, while Lubrano Ciavarra Architects is the firm designing the two new buildings.[3][22] Stonehill Taylor designed the hotel rooms,[23][24][25] and INC Architecture and Design designed the underground event space with 45 meeting rooms and a 7,000-square-foot (650 m2) meeting hall.[24][25]
The two buildings contain a total of 512 rooms between them,[26] as well as conference space, six to eight restaurants, and an aviation history museum.[3] There is a rooftop infinity swimming pool[2] and an observation deck with 10,000 square feet (930 m2) of floor space.[27][26] The developers have a 75-year lease with the state.[7] Many of the TWA Flight Center’s original details, such as the custom ceramic floor tiles and the 486 variously-shaped window panels, were replaced with replicas of the originals.[27][28] These details were intended to give the hotel a 1960s-era vibe, and include brass lighting, walnut-accented furnishings, and rotary phones. The hallways contain red carpeting, evocative of the color of the furniture in the original TWA lounge. However, the rooms also contain modern amenities such as blackout curtains and multiple-pane soundproof windows.[28][26] The large departure board, a split-flap display made in Italy by Solari di Udine [it] and which has been a feature of the building since the Flight Center’s opening in 1962, was fully restored as part of the hotel project.[2] The TWA Hotel also includes a cocktail lounge installed inside a preserved Lockheed L-1649 Starliner, the last model of the Lockheed Constellation line of airliners; the lounge is nicknamed “Connie”.[12][13] The hotel includes the Paris Café, a Jean-Georges Vongerichten restaurant, as well.[29]
During construction, a sales office and exhibition center, located on the 86th floor of One World Trade Center,[3] was occasionally opened to the public.[22]
In the September 2-9, 2019, issue of Time, the hotel was placed on the magazine’s list of “The World’s Greatest Places of 2019”.[30] The hotel was featured as the cover story in Interior Design magazine’s September 2019 issue.[31]  (bron: Wikipedia)

Het Louvre Abu Dhabi past wat betreft de collectie niet echt binnen het MuseuMe concept, wat betreft de architectuur zeker wel! Een niet heel opvallend gebouw aan de buitenkant, des te indrukwekkender aan de binnenkant. En dat komt vooral door dat ongelooflijke dak. Dat is ‘open’, in de zin dat het licht (een ‘regen van licht’ volgens architect Jean Nouvel) en lucht doorlaat, er zitten vogels in en die hoor je en dat geeft ook weer een extra dimensie aan het museum.

“Als architect van het gebouw werd de Fransman Jean Nouvel aangetrokken, die eerder het Institut du monde arabe ontwierp. Een grote koepel geeft de indruk te zweven boven een aantal bouwwerken waarin de expositiezalen zijn ingericht. In de koepel bevinden zich kleine openingen, mashrabiya, die het zonlicht sterk gefilterd doorlaten. (bron: Wikipedia)

De gebouwen onder het dak die de collectie huisvesten zijn een soort van losse witte ‘dozen’, waardoor je de indruk krijgt van een wit dorp onder een sterrenhemel. Het krijgt daardoor ook iets sprookjesachtigs. Vooral de zwart/wit contrasten zijn prachtig, ook door het gebruik van water, wat weer spiegelt. Ik stond echt, bij wijze van spreken, met open mond te kijken en hoop dat de foto’s die ik gemaakt heb een en ander goed weergeven. Laat vooral weten wat je ervan vindt!

Het Louvre Abu Dhabi (Arabisch: لوفر أبوظبي) is een museum in het emiraat Abu Dhabi, een van de zeven emiraten van de Verenigde Arabische Emiraten. Het museum is gevestigd op het eiland Saadiyat in de Perzische Golf, enkele honderden meters voor de kust van en deel uitmakend van de hoofdstad Abu Dhabi. Het museum bevindt zich in de wijk Saadiyat Cultural District met als enkele van zijn toekomstige buren het Guggenheim Museum en het Nationaal Museum Zayed. (bron: Wikipedia)

Het bouwwerk heeft een kostprijs tussen 83 en 108 miljoen euro. Verder werd US$ 525 miljoen werd betaald voor het gebruik van de naam van het Louvre en US$ 747 miljoen in de toekomst voor kunstleningen, speciale tentoonstellingen en beheersadvies. (bron: Wikipedia)
Voorzitter van de raad van bestuur werd de Franse zakenman en financier Marc Ladreit de Lacharrière, lid van de Académie des beaux-arts en uitgever van het tijdschrijft Revue des deux Mondes. Als directeur werd de voormalige directeur van het Centre Georges Pompidou, Bruno Maquart geselecteerd. Het museum werd op 8 november 2017 geïnaugureerd door de Franse president Emmanuel Macron; op 11 november ging het open voor het publiek. Dit was vijf jaar later dan oorspronkelijk was gepland. (bron: Wikipedia)

De ontwerpen van architect Frank Lloyd Wright waren voor mij altijd al een feest om naar te kijken en toen ik 2 jaar geleden de kans kreeg zijn meesterwerk Falling Water in de bossen van Bear Run, Pennsylvania te bezoeken greep ik die met beide handen aan. De foto’s in dit blog heb ik dus ook zelf kunnen maken.

We reden vanuit Washington naar Pennsylvania in ongeveer 3 uur. Het was november en er was net sneeuw gevallen. Dat gaf het nog een extra dimensie.

Als achtergrond: Falling Water is, naast het Guggenheim Museum in New York, waarschijnlijk het bekendste bouwwerk van architect Frank Lloyd Wright. Het woonhuis werd ontworpen in opdracht van Edgar J. Kaufmann, de eigenaar van een groot warenhuis in Pittsburgh. Het is gebouwd als weekend- en vakantiehuis op een prachtige plek midden in de natuur.

De bouw startte in 1936 en in 1939 werd het huis opgeleverd. De totale kosten in 1939 waren 155.000 USD. Dat zou nu neerkomen op 2.6 miljoen. En in 2001 werden de restauratiekosten geschat op 11,5 miljoen USD. (bron: Wikipedia)

De naam Falling Water spreekt voor zich; omdat het over een beek gebouwd is, precies op de plaats van een waterval. Het huis lijkt op de achterliggende rots te rusten en over het vallende water heen te hangen.

En dit zijn niet mijn woorden, maar dit beschrijft het wel perfect: “Het is een creatieve synthese tussen organische architectuur, kubistische en rationalistische invloeden. Het huis lijkt precies te passen in het dal van de heuvel en spreidt zich uit over de waterval, alsof het daar altijd al heeft behoord. Het bouwwerk draagt daarom het ideaal met zich mee dat de mensheid kan leren om in harmonie met de natuur te leven”.  (bron: Architectenweb.nl). Tijdens een opiniepeiling in 1991 onder de leden van het Amerikaanse Instituut van Architecten (AIA) werd Fallingwater benoemt tot het ‘beste werk van de Amerikaanse architectuur aller tijden’. Later werd het gebouw door hetzelfde instituut ook nog tot ‘gebouw van de eeuw’ benoemd.

Wright was geïnspireerd door de Japanse architectuur, waar een ontwerp in de omgeving moet passen. De waterval kun je letterlijk in het huis horen; er is een directe verbinding via een trap in de woonkamer met de waterval.

Frank Lloyd Wright ontwierp niet alleen het huis, maar ook het gehele interieur. Zowel de vrijstaande- als de ingebouwde meubelen. Ze zijn gemaakt van multiplex en ‘bekleedt’ met walnotenhout uit de omringende bossen. Oker en Cherokee red zijn de kleuren die overal terugkomen.

In 1963 schonk Edgar Kaufmann Jr. het huis aan de milieubescherming van Pennsylvania en sinds 1964 is het een museum.
Hoop dat dit enigszins een beeld geeft van mijn bezoek en dit prachtige ontwerp.

Voor meer informatie en prachtige foto’s: Iconichouses.org en fallingwater.org